charot?!

ayun napilitan akong gumawa ng blog. Ewan, pero nagustuhan ko na den gumawa kase silang lahat meron nang blog ako wala.. ANG WEIRD?!! aheheh.. ayoko naman talaga ng blog kase ako yung tipo ng taong pribado..(wew parang totoo) woot woot. Ahehe wala na kong masabe kunde "ahehe". Minsan natatawa ako sa ibang tao (marahil kabilang na ako) kapag di mo kausap sa personal kunware sulat, wala ka nang ibang mababasa kundi "HEHE, AHEHEH, AHAHA" ang charot. Haruu mga tao nga naman. Kanina sa skul habang filipino di ko maiwasan matawa sa mga kumento ng guro ko tungkol sa mga estudyanteng di daw marunong magpasalamat, mga estudyanteng di marunong bumate sa titser. Sabe pa nya ang mga estudyante daw pag may kailangan ang galing daw lumapit sa guro, ang guro naman daw ang ayus sumagot kapag nmn daw walang kelangan 'ni pagbati daw di magawa. Hayyy... Akala ko selos siya kase nag halimbawa pa siya na yung ibang estudyante daw sa ibang titser ang lapit ng loob samantalng may iba pang titser sa paligid di man lang daw mabati. WAHAHA.
Nakakatawa. Ayun gusto ko lang ikwento bigla na lang pumasok sa isip ko. masaya konte na naiinis. Che?! ewan ahaha. la na akong masabi.:))